De ene letter is de andere niet

Geschreven door Geerhard

Het gezicht van mensen is vrijwel identiek. Twee ogen, een neus en een mond. Toch zien we moeiteloos de verschillen. Sterker nog: het ene gezicht vinden we leuk en het andere niet. Zo is het ook met fonts. Cijfers en letters blijven hetzelfde, maar in een andere stijl vormgegeven zien ze er toch anders uit. Wij vormgevers profiteren daarvan door bewust te kiezen voor het ene of het andere font. Omdat we bovendien kunnen kiezen voor een specifiek lettertype van dat font, bijvoorbeeld vet of cursief, hebben we duizend-en-een keuzes om de sfeer van een boek te bepalen. 

Neem de Helvetica, ontworpen door de Zwitserse ontwerper designer Max Miedinger. Een strakke letter zonder tierelantijntjes. Als de Helvetica een persoon zou zijn, dan zou je hem stijlvol en modern noemen. Een heel andere letter dan de Copperplate; daarbij denk je eerder aan gezellig en traditioneel. 

De Amerikaanse vormgever Sarah Hyndman heeft veel experimenten gedaan met fonts. Ze ontdekte bijvoorbeeld dat mensen aanzienlijk meer willen betalen voor een product als het het juiste font heeft. Zelfs het ene of het andere lettertype maakt verschil: mensen zijn bereid meer te betalen voor een product dat met de Helvetica light is vormgegeven, dan met de Helvetica heavy. 

Als we een tekstboek vormgeven, dan kiezen we het font niet alleen op basis van zijn ‘karakter’, maar ook op basis van leesbaarheid. Hier is veel onderzoek naar gedaan, en als vormgevers gebruiken we daarom alleen fonts waarvan we weten dat ze prettig zijn om te lezen. We nemen meer vrijheid als we covers, hoofdstuktitels en tussenkoppen of geïllustreerde boeken vormgeven, dan is een opvallende en sfeervolle letter belangrijker dan de leesbaarheid. 

Blader maar eens door ons portfolio, dan zul je zien hoe veel verschillende fonts we gebruiken, al zul je ook zien dat we favorieten hebben.